Geconfedereerde Staten van Amerika
(Mei 2023, Theo Smits)
Op 16 mei 2023 zal ons Lid Theo Smits een lezing houden over zijn verzamelgebied ‘De geconfedereerde staten
van Amerika'. Hier een historische inleiding.
In de Verenigde Staten was het midden van de 19de eeuw een zeer roerige tijd. Terwijl de noordelijke staten door
een snelle industrialisatie en de immigratie van grote bevolkingsgroepen uit Europa (vooral Ieren, Britten en
Duitsers) economisch floreerden, was de economie van de agrarische zuidelijke staten vooral gebaseerd op slavernij,
waarbij zwarte slaven de uitgestrekte katoenplantages moesten bewerken.
Met name binnen de Republikeinse Partij, die werd opgericht in 1854, bestond grote morele weerstand tegen de
slavernij. Deze partij won snel aan aanhang en toen hun leider, Abraham Lincoln, in 1860 tot president werd verkozen,
vreesden de zuidelijke staten dat de federale overheid spoedig met vergaande wetsvoorstellen zou komen die diep zouden
ingrijpen in hun zuidelijke maatschappij. Hierop besloten zeven zuidelijke staten zich van de unie af te scheiden.
Hun argument, dat zij het recht hadden uit een unie te stappen waarvan zij vrijwillig lid waren geworden, werd door
de federale regering krachtig verworpen.
Op 20 december 1860 stapte South Carolina als eerste staat uit de unie, spoedig gevolgd door Mississippi, Florida,
Alabama, Georgia, Louisiana en Texas. Op 4 februari 1861 besloten deze staten een centraal bestuur aan te stellen en
verder te gaan als de "Confederate States of America" (CSA).
Het oorspronkelijke kabinet van de CSA. V.l.n.r.: Judah Benjamin, Stephen Mallory, Christopher Memminger, Alexander Stephens, LeRoy Pope Walker, Jefferson Davis, John H. Reagan en Robert Toombs.
Jefferson Davis uit Mississippi werd benoemd tot president, Alexander Stephens uit Georgia tot vice-president en
Montgomery, Alabama, werd verkozen tot hoofdstad. In april en mei beslisten ook Virginia, Arkansas, Tennessee en
North Carolina tot de confederatie toe te treden, en wordt de hoofstad verplaatst naar Richmond (Virginia). Aan het
eind van 1861 treden ook de staten Missouri en Kentucky toe, maar deze twee scheiden zich niet officieel af van de
unie. Toch worden zij officieel erkend door de CSA, waardoor het aantal staten op dertien komt. In de battle flag
van de Confederatie vinden we dan ook dertien witte sterren in een blauw kruis.
Omdat de unie de afscheiding van de zuidelijke staten niet wenste te accepteren en de Confederatie het liefst de
slavernij ook ingevoerd zag worden in andere staten, kwam het al snel tot een gewapend treffen.
Postale geschiedenis
De Amerikaanse Statenbond heeft slechts vier jaar bestaan (1861-1864). De tot 1861 in Amerika uitgegeven postzegels
werden toen de Burgeroorlog uitbrak in de Noordelijke en Zuidelijke staten ongeldig verklaard. Hierdoor waren in de
zuidelijke staten enkele maanden geen postzegels voorhanden. De aanmaak van de eerste postzegels van de Amerikaanse
Statenbond gebeurde pas in oktober 1861. Tot die tijd waren vreemde en zeldzame postmeesterzegels in gebruik.
De postzegels van de Amerikaanse Statenbond zijn moeilijk te verzamelen, want er bestaan veel kleur- en drukverschillen.
Bovendien werden de postzegels slechts korte tijd verkocht.
Het officiële zegel van de Confederate States of America
