Filatelisten vereniging De Helmveste Helmond en Omstreken is opgericht in 1977

Meest bizarre per post verzonden items
(november 2016)
Bron: Postzegelblog, www.postzegelblog.nl

In de loop der tijd zijn er vele miljoenen pakketten verstuurd waarbij van velen we nooit de inhoud zullen weten. Van sommige weten we echter dat de inhoud ervan erg eigenaardig is geweest. Hier enkele voorbeelden.

Kinderen op de post
In 1913 ging de Amerikaanse post van start met het verzenden van pakketten. Al snel gingen mensen uitproberen wat er kon worden verstuurd met deze nieuwe service. Midden januari datzelfde jaar kwam het echtpaar Jesse Neauge uit Ohio op het idee om hun zoontje naar zijn oma op de post te doen. Dit omdat het goedkoper was het kind te versturen per post, dan een treinkaartje te kopen voor hem. In totaal betaalden ze 15 cent en verzekerden ze het kind voor $50.-. Kort hierop werden meer kinderen en zelfs baby's op de post gedaan. Het was niet zo dat deze kinderen in een doos werden gedaan, zoals je bij een pakketje zou verwachten, de kinderen werden door de postbeamte op sleeptouw genomen.

Naar aanleiding van de verhalen van de verzonden kinderen verschenen er verschillende ansichtkaarten die dit fenomeen op de hak namen. In 1915 stak USPS hier een stokje voor en het versturen van kinderen werd verboden.

Bakstenen
In 1916 besloot zakenman W. H. Coltharp een gebouw te laten bouwen in Vernal, Utah ter ere van zijn vader. De voorzijde zou dienst doen als bank. Hiervoor waren ruim 80.000 bakstenen nodig die van Salt Lake City naar Utah moesten worden vervoerd.
Het vervoeren van deze bakstenen was een kostbare aangelegenheid, maar Coltharp vond daar een handige oplossing voor. Hij ontdekte dat het vier keer goedkoper zou zijn als hij de stenen per post zou versturen. Hij liet de stenen verpakken in pakketjes van minder dan het maximaal toegestane gewicht van 23 kg. Doordat de stroom aan pakketten enorm toenam werden de lokale postmeesters licht overspannen. Uiteindelijk zijn alle verzonden bakstenen daadwerkelijk afgeleverd. Dit voorval was voor USPS wel de aanleiding om een maximaal toegestaan gewicht per persoon per dag in te stellen. Sindsdien kon men voor maximaal 90 kg. per dag aan pakketten versturen per persoon.

Slaaf naar vrijheid verstuurd
Henry 'Box' Brown was een Amerikaanse slaaf uit Richmond Virginiadie, die wereldnieuws werd doordat hij zich in 1849 liet versturen per post in een houten kist. Hij werd met hulp van buitenaf op 29 maart 1849 verstuurd naar het vrije Philadelphia. De hele reis duurde 27 uur.
Levende kat
Tussen 1897 en 1953 verstuurde de postdienst in New York post met buizenpost via een ondergronds buizenstelsel.
Bij de opening van het buizenstelsel op 7 oktober 1897 werd als eerst een kunstperzik verstuurd. Vervolgens werd er ook een kat door het stelsel verzonden.
Het dier overleefde de reis en was enkel wat versuft. Er is ook een geval bekend waarbij een zieke kat via de New Yorkse buizenpost wed verstuurd naar het ziekenhuis.

25.000 zeeschildpad eieren
Op 20 april 2010 voltrok zich een grote natuurramp waarbij het olieplatform Deepwater Horizon duizenden liters olie verloor in de Golf van Mexico. Het leefgebied van oa. duizenden zeeschildpadden was hierdoor zo sterk verontreinigd dat de populatie in gevaar kwam.
Milieuorganisaties verzamelden zo'n 25.000 schildpad eieren vanuit de omgeving om per post te worden verstuurd naar Florida. Deze reddingsactie was gelukkig succesvol want er kwamen 14.000 eieren uit.


Koninginnen van België (deel 1)
(november 2016)
Bron: Postzegelblog, www.postzegelblog.nl

Met een toeslag boven de frankeerwaarde werd op 8 december 1962 een serie postzegels uitgegeven ten behoeve van het Belgisch Nationaal Werk tot Bestrijding der Tuberculose. De serie bestond uit zes postzegels waarvan één tweemaal met dezelfde waarde en afbeelding. Dat maakte me nieuwsgierig.

  
De postzegel van 40 centimes + 10 centimes met afbeelding van Koningin Louisa-Maria kende maar één verschil, het monogram.
  
Op de eerste postzegel is het monogram de letters ML onder een kroon en bij de tweede alleen de letter L in een geheel ander lettertype aangebracht. De gouddruk waarmee het monogram (en de onderste balk met de landsnaam) waren aangebracht is zeer kwetsbaar en komt daardoor slecht over.
De afbeelding is ontleend aan een schilderij van de eerste Koningin van België vervaardigd door Franz Xaver Winterhalter, een Duitse portretschilder. Hij was hofschilder van het Belgische en Britse vorstenhuis. In de Belgische koninklijke collectie bevindt zich een 30-tal schilderijen van zijn hand. De naam van de koningin was voluit Louise Marie Thérèse Charlotte Isabelle van Orléans. De eerste twee namen werden ook wel met een koppelteken geschreven: Louise-Marie of Louiza-Maria. Daardoor is verwarring ontstaan bij de graveur van de zegel, Charles Leclercqz, die de letters ML onder de kroon plaatste. De koningin werd echter Koningin Louise der Belgen genoemd. Overigens voegde de graveur zijn eigen initialen toe aan het zegelbeeld, de letters C.L. Terug naar het monogram. Het Bestuur der Belgische Posterijen ontdekte de vergissing met de
letters ML en liet nieuwe cilinders vervaardigen voor de gouddruk. In de nieuwe oplage kwam alleen de letter L voor als monogram. De verkeerde oplage moest worden vernietigd. Maar het bijzondere postkantoor in de Koninklijke Musea van Schone Kunsten had op 8 december 1962 al 800 vellen van ieder 30 zegels van de 40 centimes met de letters ML verkocht en bij het bekend worden van het foutieve monogram bij verzamelaars werd de jacht op deze zeldzaamheid geopend. Dat was echter maar van korte duur want het Bestuur der Belgische Posterijen besloot om dan maar beide zegels in de verkoop te brengen waardoor de oorspronkelijke serie van vijf stuks met een zegel werd uitgebreid. Dat is ook te zien aan de officiële eerstedagenveloppen. Eerst waren het er twee (P.108 en P.108a) maar er werd een derde aan toegevoegd (P.108b) met alleen de postzegel van 40 centimes met het monogram ML. In elk geval was voor mij dit raadsel opgelost.


Dag van de postzegel 2016
(november 2016)

De Dag van de Postzegel is een jaarlijks terugkerend internationaal evenement dat dit jaar wordt gevierd op 14 oktober met ruilbeurzen, tentoonstellingen en andere bijzondere bijeenkomsten. PostNL besteedt dit jaar aandacht aan het evenement met de uitgifte van het postzegelvel Dag van de Postzegel 2016, geïnspireerd op de Jubileumzegels 1913. Het nieuwe velletje telt tien postzegels met het tarief Nederland 1. Ook brengt PostNL een postzegel-mapje en een prestigeboekje uit. Het prestigeboekje is het achtste uit de serie over de geschiedenis van de postzegels in Nederland.

Het postzegelvel Dag van de Postzegel 2016 is gewijd aan de Jubileumzegels 1913. Op de postzegels heeft ontwerper Ingmar Birza de vier portretten van Karel de Bazel samengevoegd, gevat in getrapte kaders die zijn afgeleid van de decoratieve omlijstingen van de oorspronkelijke Jubileumzegels 1913. Ook de gekozen kleuren karmijnrood, roodoranje, wijnrood en violet voor de vier portretten zijn dezelfde als op vier van de Jubileumzegels 1913. De maatvoering van de typografie, de kaders op de postzegels en de lijnen op de velranden van het velletje Dag van de Postzegel 2016 is door ontwerper Ingmar Birza gebaseerd op de breedte van de moderne sorteerhaak (0,7 mm).
Het lettertype op postzegels en velrand is de ITC Blair, een schreefloos font van Jim Spiece uit 1997, een verdere ontwikkeling van de Blair van Inland Type Foundry uit het begin van de twintigste eeuw. Dit panoramische lettertype, zowel de historische als de moderne versie, is alleen in kapitalen verkrijgbaar.

Getrapte kaders
Voor de door De Bazel gebruikte portretomlijstingen koos Ingmar een andere aanpak. "We wilden met respect voor het bronmateriaal er een eigen invulling aan geven. Het zijn toch postzegels van nu. Daarom zijn we gaan zoeken naar de essentie van de grafische omlijsting en dat zijn toch wel de getrapte kaders rondom ieder portret. Ook daarin zie je de achtergrond van De Bazel als architect weer terug. De trapgeveltjes komen op het nieuwe postzegelvelletje op verschillende plekken voor: bij de begrenzingen van ieder van de vier portretten, bij de lijnen rondom de vier portretten en op de velranden. De dikte van de lijnen is in alle gevallen 0,25 mm, dat geldt ook voor de waardeaanduiding 1 en voor de typografie. Deze is afgeleid van de dikte van de sorteerhaak. De sorteerhaak komt op alle hedendaagse Nederlandse postzegels voor. Juist door de beeldtaal hiervan als uitgangspunt te nemen voor de getrapte kaders, verbind je de stijl van De Bazel met het heden."

Verwante kleuren
Door zijn aanpak is Ingmar Birza erin geslaagd van vier aparte portretten een groepsportret te maken, versterkt door de keuze van verwante tinten uit het kleurengamma van de oorspronkelijke postzegels. Ingmar: "Op die manier is het totaalbeeld ontstaan waarnaar we op zoek waren. Combinaties van sterk afwijkende tinten uit de serie, zoals blauw, groen en geel, bleken niet te werken. Ook de typografie is een hommage aan De Bazel. Hij gebruikte verschillende soorten letters, zowel met schreef als zonder. Het schreefloze font Blair op de nieuwe postzegels lijkt het meest op de breed lopende letter die De Bazel in positief gebruikte op twee van zijn jubileumzegels. Op die twee postzegels heeft hij ook letterlijk zijn stempel gedrukt, namelijk met een miniatuurmonogram waarin de letters DB zijn verwerkt. Ik kon de verleiding niet weerstaan om dat nu ook te doen, maar dan op de velrand. Gezien de initialen van ons bureau hoefde ik alleen maar het monogram te spiegelen."