Portoverhoging
(Oktober 2018)
PostNL krijgt in 2019 14,2% extra ruimte om tarieven basispakket te verhogen
PostNL mag de tarieven voor het basispakket aan postdiensten in 2019 verhogen. De extra ruimte is 14,2%. De Autoriteit
Consument & Markt (ACM) heeft dat bepaald op basis van de wettelijke regels. Het doel van deze wettelijke regels is dat
consumenten en bedrijven niet teveel betalen voor de postbezorging, terwijl PostNL tegelijkertijd het basispakket aan
postdiensten rendabel kan leveren. De extra tariefruim-te houdt vooral verband met de ver-dere daling van het aantal
poststuk-ken. Hoe minder post verstuurd wordt, des te hoger de tarieven mogen zijn.
Tariefvoorstel PostNL
Nu de ACM de tariefruimte heeft vastgesteld kan PostNL een tarief-voorstel doen voor de tarieven van 2019. De ACM beoordeelt
vervolgens of deze tarieven voldoen aan de wettelijke eisen. Later dit jaar wordt dus pas duidelijk welke prijzen PostNL
in het nieuwe jaar gaat han-teren voor bijvoorbeeld postzegels en frankeermachinepost.
PostNL slaagt er tot nu toe in om door jaarlijkse tariefsverhogingen en door kostenbesparingen het volume-verlies te
compenseren en het basis-pakket winstgevend uit te voeren. In 2017 behaalde PostNL een omzet-rendement van 6,49% op het
basis-pakket.
PostNL als enige verantwoordelijk voor basispakket
De wet legt regels op aan PostNL omdat dit bedrijf als enige postver-voerder in Nederland verantwoor-delijk is voor het
verzorgen van een basispakket aan postdiensten (de universele postdienst). Het gaat daarbij onder andere om losse brieven
en pakketten, aangetekende post en partijenpost (brieven en pakketten) van en naar het buiten-land. De tarieven voor de
losse brieven en pakketten binnen de universele postdienst zijn gereguleerd. Met de opbrengst van de losse brieven en
pakketten mag PostNL alleen de kosten terugverdienen die zij maakt om die post te verzamelen en te bezorgen, inclusief
een rendement van maximaal 10% op de omzet. De ACM beoordeelt dit jaarlijks bij het bepalen van de tariefruimte en
de tarieven.
Het ministerie van EZK publiceerde onlangs plannen om de wetgeving zo aan te passen dat postbezorging ook in de toekomst
betaalbaar en betrouwbaar blijft.
Wie gewend is, regelmatig brieven te versturen, is het kopen van post-zegels voor de huidige tarieven, geen slechte
investering….
Vikkingen
(Oktober 2018)
Ton Steenbakkers
Op 28 april 2014, gaf de Noorse Post drie zegels uit in de se-rie turistmerke. In hangvelletjes van 10, maar bij de
filatelistische diens zijn ze ook los verkrijgbaar. Met wel een andere kleur achtergrondpapier. De waarden zijn 10,
13 en 16 Noorse kronen, maar de aanduidingen A-Innland, A-Europa en A Verden. Ik dacht hier weer aan, toen ik enige
brieven kocht bij Norstamps in Stavanger. Als ik dan toch porto moet betalen, kon ik ook proberen om de brief te laten
frankeren met een of meer van deze zegels. En zo geschiedde. Keurig gestempeld met zijn eigen stempel.
Men is het erover eens dat het tijd-perk van de Vikingen begon met de aanval op Lindisfarne Priory in 790 eeuw en
ten einde kwam met Slag van Stamford Bridge in 1066. Maar de Vikingtijd kan nog steeds worden ervaren in Noorwegen,
aller-eerst door de musea.
Een Vikingvrouw (NK 1876)
Vikingvrouwen hadden voornamelijk hun werk in het huis. Ze pasten op de kinderen en het vee, ze
maakten voedsel en kleding en moesten water halen. Maar ze namen ook deel aan het hooien en de graanoogst en ze moesten
vertrouwd zijn met de verschillende kruiden om medicijnen te maken voor degenen die ziek of gewond waren. De vrouw was
verantwoordelijk voor de reilen en zeilen op de boerderij terwijl de mannen op jacht waren, aan het vissen of op reis.
In rijke families hadden de vrouwen slavinnen of dienstvolk om hen te helpen.
Als symbool dat zij het hoofd van de huishouding was, ze kreeg de sleutels van het huis. Die droeg zij aan een riem om
haar middel. Tijdens Vikingfestivals, die tegenwoordig her en der in het land wor-den gehouden, houden velen zich bezig
met textiel en ambachten. Vrouwen vormen vaak de kern van de vele Vikinggroepen in ons land, waar de focus meestal ligt op
(textiel)handwerk zoals, bijvoorbeeld verven, weven, spinnen, en naaldwerk. Op basis van grafvond-sten zijn een aantal
reconstructies gemaakt van dameskleding en siera-den. De dame op de postzegel staat voor het ‘Langhuset’ bij Borg op de
Lofoten. In haar handen heeft ze een naaiwerk. Haar halssieraad is een reconstructie van de een bron-zen gesp, gevonden
bij Kvarberg in het Gulbrandsdal.
Krijgers (1877)
Het woord Viking komt van de norrøne ‘vikingr’ en was de naam van een persoon die afkomstig was uit wat we vandaag
Scandinavië noemen. De Vikingen reisden van Groenland in het westen tot aan de Kaspische Zee in het oosten. Uit Noorwegen waren
het met name bewoners van de westkust die op reis gingen. Het begon met handelsreizen naar vreemde land, die later overgingen
in plundertochten. Vaak waren het de herenboeren en stamhoofden -meestal van de westkust - die deze tochten leidden. Veel
Vikingen waren zeer rijk. Door te vechten tegen andere Vikingen of andere landen stegen zij in achting, thuis in Noorwegen.
Een goed uitgeruste Vikingkrijger had vaak een kort eenzijdig snijdend zwaard, een schild, een bijl, een speer zonder weerhaak
en pijlen van ijzer. De mannen op de postzegel vechten met bijl en zwaard. Aan de linker-kant van de postzegel staat een
illustratie van een Vikinghelm, een vondst uit Gjermundbu in Ringerike.
DE Vikinghelm uit Gjermundbu is de enige Vikinghelm die men gevonden heeft in Scandinavië.
Het schip (NK 1878)
De Vikingschepen maken voor een groot deel duidelijk waarom de Vikingen zo ver konden reizen. De schepen waren gebouwd
voor zowel roeien als zeilen. Ze lagen niet bij-zonder diep in het water. Zij konden daarom bij een strand aanleggen of
in een riviermonding. De meest beroemde Noorse Vikingschepen zijn het Gokstadschip, het Osebergschip en het Tuneschip.
Deze bevinden zich nu in het Vikingschipmuseum op Bygdøy in Oslo.
Drake Hovudet. Het drakenkop Op de postzegel kan men boven de voorkant van het schip een draken-kop zien die het schip siert. Dit is een mooi stuk Noorse houtsnijkunst, gemaakt door houtsnijder Boni Wiik. De drakenkop moet het schip gemakkelijk herkenbaar maken wie de leider van de vloot is. Het had ook een magische functie. Het moet bescherming bieden aan schepen en bemanning - en het zou vijanden bang maken. In de IJslandse wetten, Grågås staat dat de draakkop moeten worden verwijderd van het schip als het eigen gebied nadert, zodat de inheemse landevettene (magische krachten) niet worden opgeschrikt.
Harald Hårfagre Draken
In maart 2010 begon men met de bouw van het grootste Vikingschip dat in deze tijd is gebouwd. Het schip werd gebouwd
in Haugesund en maakte zijn eerste reis in de lente van 2013. Draken Harald Hårfagre is ongeveer 35 meter lang en 8 meter
breed. Het schip is gemaakt van eiken en het heeft een zeil van zijde van een 300 vierkante meter. De meest vooraanstaande
Noorse deskundigen op het gebied van de traditionele scheepsbouw en dit type vierkant zeil werkten mee aan de ontwikkeling
en uitvoering van dit project. Het doel was om een schip te reconstrueren met de superieure kenmerken die de zeewaardig
schepen uit de Vikingtijd kenmerkten. De draken heeft 25 banken. Dit be-tekent dat het schip 50 roeispanen heeft. Bij
elke roeispaan zitten twee mannen. Dus heb je 100 mannen nodig om te roeien. Plus 12 man om te zeilen.
"Dragon Harald Fairhair " is het grootste Vikingschip dat gebouwd is in deze tijd. Maar in de Vikingtijd werden vele
schepen van deze omvang in Noorwegen gebouwd.
Enige van de vele musea in Denemarken
